Afgelopen zaterdag ben ik weer veilig terug gekomen in Nederland. Afscheid genomen van iedereen op de camping en op weg naar het vliegveld. Wat heb ik een toffe tijd hier in Spanje gehad. Veel geleerd en veel nieuwe mensen leren kennen. Maar aan deze twee maanden zitten natuurlijk leuke dingen en minder leuke dingen. Elke blog heb ik geschreven over de dingen die ik hier deed, maar ik heb nooit echt geschreven hoe ik het echt vond en wat de mindere momenten zijn. Ik vertelde over mijn hele leuke collega’s en dat zijn ze ook echt. Ze waren top en ik ga ze zeker missen, maar soms werd ik er een beetje gek van. Wanneer ze ’s avonds laat thuis kwamen, wanneer ze hun afwas niet deden, wanneer ze de vloer niet schoonmaakte of de tafel en we de volgende dag een gezellig familie mier in ons huis hadden. Maar aan de andere kant heb ik ook veel aan ze gehad. Even een potje kaarten spelen (waar ik elke keer minstens 100 punten meer had dan de anderen) gezellig met elkaar Mexicaans eten, want daar hielden we allemaal wel van, even kletsen over serieuze dingen, maar vooral hebben we veel gelachen met elkaar. Ik heb ook veel nieuwe dingen geprobeerd en gedaan, zoals even een lesje zumba geven, nachtje doorbrengen op het strand met kampvuur en gezelligheid en mijn eerste cocktail op, maar soms had ik er dagen tussen zitten dat ik even niet meer wilde. Dit werden dan erg lange dagen. We moesten namelijk elke ochtend van 10-13u in de tinetclub zitten en sommige weken was het hier erg druk en was je lekker bezig met het spelen van een potje Uno of het kleuren van een kleurplaat of gewoon even niks en kijken naar de motoriek van de kinderen, want daar kan ik soms uren van genieten hoe alle kinderen zich op een eigen manier ontwikkelden. Maar er waren ook weken bij dat we daar zaten en dat er geen kind te bekennen was, dan duren de dagen nog langer. ’s Middags begonnen we om 16u weer met de tinetclub, hier ging meestal één iemand of meerdere de camping over om te promoten. En gelukkig hield iedereen erg van promoten uhum dus stelde we dit het liefst uit, maar aan de andere kant vond ik het soms echt heerlijk even met Nederlandse campinggasten kletsen, want dat miste ik soms wel even. Tijdens het promoten ben ik één keer door een hond in mijn been gebeten, dus gelijk papa gebeld of ik dan een tetanus prik nodig had (nogal in stress, want ik hou echt niet van prikken en helemaal niet van deze), maar gelukkig hoefde hij nog niet in de auto te springen en hebben we het zo gelaten. Verder waren er soms even mindere momenten met de werkgevers. Zoals het betalen van minder geld dan je had verwacht, maar dit blijkt later te komen (hoop ik). En het drukke leven van de baas waardoor hij niet veel tijd heeft om te kunnen genieten van wat wij deden, maar toch waren deze mensen ook erg belangrijk als ik even wat moest printen of wanneer je je eerste cocktail gaat drinken en deze gratis krijgt van de baas. Er waren natuurlijk veel regeltjes en ik heb mijn best gedaan om me hieraan te houden, maar soms lukte dat even niet. Zoals het altijd 5 minuten van te voren aanwezig zijn. Dat was dan op dagen dat we naar het strand waren geweest en we net iets te laat aankwamen in ons huisje en we nog moesten omkleden etc. en daarna te horen kregen “5 minutes before guys please…” Oeps…, maar bij mij viel het nog mee de andere collega’s waren nog erger 😊 en nu het allemaal achter de rug is kan ik terug kijken op een super leuke tijd. Een tijd waar ik van te voren toch wel een beetje tegen op zag, maar waar ik uiteindelijk veel van heb geleerd. Ik heb een andere kant van mijzelf ontdekt, ik heb ontdekt hoe fijn het is om op jezelf te wonen en alles zelf te mogen bepalen. Alhoewel ik nu ik weer thuis ben heerlijk geniet van mijn grote kamer, van een kledingkast met echt teveel kleren in vergelijking met Spanje, het heerlijke eten van mama, het niet meer alleen eten, want ik hou wel van wat gezelligheid, en het activiteitenprogramma gaat hier gewoon weer door. Wanneer mijn broertje mijn kamer in komt en vraagt wanneer we gaan pingpongen, wanneer we zijn boeken gaan kaften (want daar had hij mee gewacht tot ik thuis was) etc. Ik ga het echt missen maar ben blij dat ik nu weer heerlijk terug ben bij mijn familie en vrienden.
Ik hoop dat jullie op deze manier een beetje hebben kunnen meegenieten van mijn avonturen en het leuk vonden om dit te lezen. Dan was dit toch echt de laatste blog…
x Judith
PS: Lijkt je dit ook een leuke baan voor de volgende zomer laat het me weten en ik help je graag.